Winterrit TC Houtland
Zaterdag 3 december om 13u30 kwamen Cyriel, Monique en ikzelf aan op Ertveldse
bodem, om ons zoveelste winterritje te gaan beleven. Aangezien het weer in de voormiddag een
tegenvaller van formaat was onder de vorm van een echt takkenweer met felle rukwinden en veel
neerslag, dat waarschijnlijk in het verloop van de dag aanleg zou geven op beterschap. Alzo hadden
we op de kleine uurtjes na de middag gemikt, en waarachtig het was allemaal nog in de goede plooien
terecht gekomen want zonder regen betraden wij de sporthal Hoge wal Ertvelde naar binnen alwaar alles
de indruk gaf van een grote goed geordende ruimte.
En vervolgens begaven wij ons met het gele visitekaartje van Wielerbond Vlaanderen, dat bij vernieuwing
voor 2012 een leuke design heeft ondergaan, naar het plechtig inscanningsritueel. Er was een ruime keuze
in ritjes. VTT 45-35-25 km en VTT Kids 17 km, goed voor opkomend nieuw talent. 50-25 km fietsen op de weg.
Dus voor elk wat wils in Vlaanderens volksvermaak nummer 1.
Al vlug stapten wij op ons geliefd speelgoed dat ons voor 50 km zou vergezellen. Aanvankelijk verliep de
inrijperiode niet als gesneden brood, want er stond nog steeds een stevige Westenwind, die goed weerwerk bood,
en soms zijn stekels uitstak. Na een tiental kilometer fietsten wij af en toe door fraaie bosrijke omgevingen
alwaar de wind niet vrij spel had. Dus het begon goed op gang te komen en al na een klein uurtje in de verre
omgeving van Waarschoot kon vrolijk langsheen het vredig waterloopje de Lieve gereden worden. De Lieve werd
goed bevaren door vele meerkoeten de zwarte watervogels met witte snavel die samen met de afnemende wind
veelvuldige rimpels op het wateroppervlak tekenden. Alzo verliep het parcours meer in Zuidelijke richting
naar Belzele, de enige stopplaats in cafe Den Heksenketel.
Bij het binnentreden van Den Heksenketel werden wij verwelkomd door Roger Couvreur van T.C. Houtland die
vrolijk eierkoeken uitdeelde. Roger Couvreur door iedereen gewaardeerd, en voor de echte fietser een
onvergetelijke persoonlijkheid.
De smalle muurplanken in Den Hekselketel hingen en stonden allen vol met grote en kleine heksenpoppen.
Stuk voor stuk straf en mooi kunstwerk. De heksen keken ons aan met strak kijkende ogen die psychisch
onevenwicht uitstraalden. Ook de heksenkledij was niet van aard om iemand een vrolijke uitstraling te geven.
Na een tik op de heksendeur stapten wij opnieuw in de buitenlucht van Belzele, samen met drie fietsers van
Zomergem, want namen en begrippen waar zomer in voor komen zijn welgekomen in de winter. Zeker en vast
legden wij opnieuw de focus op onze rit. Bij het verenigd groepje van SK Heusden en Zomergem bolden wij er
zo goed van door dat ik de indruk had dat wij in ontsnapping met zes op weg waren en dat wij door niemand
meer zouden gegrepen worden. De lucht klaarde mooi uit en de laagstaande decemberzon in haar winterstand
opgesteld veranderde het eerder desolate landschap in één fraaie en kleurrijke omgeving. Tot groot jolijt
van ons allen, want dit alles maakte de gewaarwordingen van onze zintuigen nog intensiever. De baantjes
waren al keurig opgedroogd, dus geen gespetter meer van water.
Langsheen Sleidinge en Wippelgem werden met ons goed samen werkend groepje al een groot aantal kilometers
ingeblikt. Bij het naderen van Kluizen werd ons heerlijk fietswerk geserveerd. Op lange rechte smalle
baantjes goed gescheiden door met gras begroeide bermen van de drukke R4 autoweg kon veilig en ongestoord
naar de vandaag zat gedraaide reusachtige windturbines in het Gentse havengebied gekeken worden. En dan
zagen wij het staan aan het einde van de wijde omgeving, het grootste en hoogste gebouw, de
heilige kerk van Ertvelde city.
Dus het einde was in zicht, het zou echter nog zeven kilometer verder zijn, doch bij nader inzien kwam er
nog een heerlijk rondje omgeving bij. Goed gezind, en jammer dat het gedaan was reden wij de Gulden Sporenlaan
van Ertvelde op tot aan de sporthal Hoge Wal, alwaar geen enkele hoogte te bespeuren viel. Alweer een
winterritje door de molen, want winterritjes zijn echt belangrijk kwestie van de conditie niet al te ver
te laten afglijden. Na nog een kort oponthoud in de sporthal gaven wij er blijk van onze waardering voor
de goed georganiseerde inrichting met flinke structuur en accommodatie.
.