In het wiel van ....Charly van De Steene
Er was eens ... een kaartende pompier die al wielertoerist was vooraleer hij bij SK Heusden over
de vloer kwam. Dit vraagt om enige verduidelijking.
Inderdaad, Charly was ondanks zijn Gentse roots al een halve Heusdenaar in het jaar 1974, door zijn passie
voor het kaartspel en zijn regelmatige bezoekjes in het door velen bekende café "den Autobus".
Charly was en is een man van de gezelligheid, dat zal de rode draad worden doorheen zijn verhaal.
Het was wijlen Cyriel Scheire (nee, geen familie van...) die Charly motiveerde om lid te worden van SK Heusden.
En inderdaad, in 1974 (1 jaar na de stichting van de club) vervoegde hij op 46-jarige leeftijd de familiale-mannen en
vrouwen van de Ruga. De familiale zondagritten heeft hij gereden tot het opdoeken ervan een paar jaar geleden.
Zijn passie voor de fiets dateert uiteraard van ver daarvoor.
Op zijn 13e verjaardag (2/5/1940) kreeg hij van zijn vader zijn 1e fiets. Op 10 mei brak echter WO 2 uit en zijn oudere
broer kreeg de fiets om te vluchten naar Frankrijk. Enige tijd later kwam broerlief terug ... zonder fiets.
Zijn 1e koersfiets kocht hij op 38-jarige leeftijd toen hij volop met de pompiers begon te fietsen.
Vanuit de Watersportbaan reden ze etappes van 100 km. richting Oudenaarde en de Vlaamse Ardennen.
Vaste afspraak was ieder jaar het koerscriterium van St-Etienne waar de brandweer toen met 10 à 12 man naartoe trok,
waaronder Charly die ginds ooit als 3e eindigde. Op het feestje erna had iemand het idee om een WK voor pompiers te organiseren.
Het bleek geen dronkemanseed en het WK was geboren. Engeland was meestal het felst vertegenwoordigd, geen wonder als je weet dat
er toen en nu nog altijd 110 kazernes zijn in Londen alleen al !!! Ook Duitsland, Nederland, Spanje, Zwitserland, Zweden, Luxemburg
, ... waren steeds goed vertegenwoordigd. Het 1e WK in St-Etienne werd gewonnen door een Engelsman. Het WK in Belgie vond plaats in Asse.
Charly heeft een zwak voor Engeland, hij vindt het een prachtig land ... ook om te fietsen ondanks het wisselvallige klimaat.
En de wielertoeristen rijden er van januari tot en met december 3 x per week (op dinsdag, donderdag en zaterdag).
Charly heeft er veel kameraden-pompiers, waardoor hij er vroeger tot 4x / jaar naartoe trok.
Nu nog komen de Engelsen ieder jaar in april naar Belgie om een rit van 140 km.(onder politiebegeleiding) richting Vlaamse Ardennen
te fietsen met start en aankomst aan de Blaarmeersen. Ook komen de Engelse vrienden nog steeds naar de Ronde Van Vlaanderen en de Gentse zesdaagse.
Maar we gaan uiteraard te vlug.
In 1975 werd Charly BWB-lid. Toch was hij nooit een puntenrijder en een laureaatschapsman. Daarenboven reed en rijdt hij veel
onofficiele kilometers per seizoen (3.000 meer dan i/d rangschikking ).
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat er geen prestaties geleverd werden. Begin jaren 80 reed hij 2 jaar tereke Parijs-Roubaix.
Als voorbereiding daarop werden Drongen-Valenciennes-Drongen, Mons-Chimay-Mons, Namen-Bouillon-Namen, Ledegem-Cassel-Ledegem
en Leuven-Hamoir-Leuven aangesneden, allemaal kleppers van meer dan 200 km. Het was de bedoeling om P-R 10 x te fietsen, maar
de 2e deelname werd er één van modder en slijk en Charly had er zijn buik van vol.
Charly was zeer goed bestand tegen zon, warmte en koude maar niet tegen nattigheid.
Zo viel zijn 1e en enige poging tot deelname aan de 11-stedentocht letterlijk in het water.
Het was beginnen watergieten onderweg naar startplaats Bolsward. Resultaat : Charly bleef de ganse dag in de bus.
Het was die memorabele editie waar ¾ van het deelnemersveld opgaf.
Nog op zijn palmares: Luik-Bastenaken-Luik samen met de pompiers, met André Raman en medeclubstichter Marcel
Dierickx de 3-hoek van Luxemburg over 270 km., de Heuvellandroute over 106 km.
(start in Zillebeke en over de Rode en Zwarte Berg) en Parijs-Heusden in 1982.
De Ronde van Vlaanderen mocht natuurlijk ook niet ontbreken, weliswaar in de oude versie nl. in groep, met vertrek (om 12u ’s nachts)
in Mariakerke en aankomst aan de Beestenmarkt in Gent, over een afstand van 300 km !!! Sinds de invoering van de vrije start is de Ronde
wel met ettelijke kilometers ingekort.
Het buitenland kent ook Charly, op 51-jarige leeftijd trok hij met (allemaal jongere) collega-pompiers richting Alpen voor de beklimmingen
van Glandon, Croix de Fer, Galibier, Izoard, Télégraphe,...
Op reis met de familie in Spanje had hij ook ooit de fiets meegenomen en waagde hij zich aan een heuse col. Eenmaal boven wachtte
een niet zo sympathieke viervoeter hem op. Die dag reed Charly de afdaling van zijn leven...
In 2003 was hij ook nog van de partij voor de clubtrip richting Moezel.
De voorbije 3 fietsjaren ging hij telkens in het voorjaar, samen met zoon Chris, het seizoen voorbereiden op Mallorca bij Fred Rompelberg
waar op een week tijd makkelijk 500 km.onder de wielen verdwenen.
In 1999 werd onze man voor zijn 25-jarig clublidmaatschap gevierd. Op zijn mooie leeftijd (dat is enkel maar een getal, zegt hij...)
is hij nog altijd superaktief ... zodanig dat " zijn spiere giene kèiwe kraage..."
Als ik Charly vraag naar zijn mooiste fietsherinnering, gaat zijn blik weer over de plas richting Engeland, meer bepaald het graafschap Surrey...
Misschien een tip voor een toekomstige clubuitstap...
Wordt vervolgd...