Brevet 150 km Oostakker.
Ik stuurde tijdens de week een mailtje rond
naar onze leden. En dit om een mooie groep te vormen en SK Heusden terug in blok
te laten rijden. Ondanks enkele reacties die mij soms een beetje negatief leken,
waren er toch 16 SK’ ers aanwezig in Oostakker. Dit de grootste groep die ik al
samen heb gezien de laatste 5 jaar,
(behalve op clubuitstappen). Even de
namen: Monique VE, Monique P, Mia, Hilde, Cyriel, Arnold, Marnix, Walter,
Didier, Andre R, Kevin, Michel, Frederik, Georges, Dirk O. en ikzelf. Er
vergezelde ons nog enkele niet-Skers zodat de groep toch steeds een 20 fietsers
telde.
Het eerste deel leidt ons naar Maldegem. Met in de start wat
meewind, maar nadien was het al tegenwind wat de klok sloeg. Enkele keren liet
ik me afzakken om het aantal goed te tellen en hier en daar een gesprekje aan te
knopen. Iedereen leek toch tevreden dat er in groep gereden werd. We waren het
ook allemaal eens dat de weergoden ons goed gezind waren en dat we konden
genieten van dit lentezonnetje. Over het parcours kan ik redelijk kort zijn.
Mooie landelijk wegen, af en toe beetje draaien en keren, langs enkele kleine
dorpjes.
Het tweede deel trok naar Nazareth. Meer bepaald naar het
supporterscafé van Standard Luik.
Die zullen dit seizoen nog niet veel
gefeest hebben. Dit deel was iets korter, maar de wind blies goed en redelijk
hard tegen. Aan een mooi en gezapig tempo kon iedereen mooi een groep vormen.
Bij mij begon het al een beetje minder te gaan. Niet slecht maar ik voelde toch
dat ik ziek geweest was. We hebben ons bijna 2x misreden, doordat er een beetje
verwarring was met andere pijlen. Maar gelukkig was er steeds een oplettend
iemand en konden we zonder problemen onze tocht verder zetten. Er was steeds
iemand die de kop op zich nam.
Hier in Nazareth reed André Raman al snel
door, hij had nog andere verplichtingen deze middag. Het 3de en laatste deel
diende zich aan als lastigste. Maar de wind zat grotendeels in ons poepke, dus
dat zou moeten meevallen. Ik verwachte 2 hellingskes, maar we reden er een
beetje rond waardoor het iets meer draaien en keren was op stukken die niet echt
een helling kon worden genoemd. Toch werd het even moeilijk de groep samen te
houden, verschillende niveaus weet je wel. Maar in Bottelare werden de wegen
weer wat rustiger en trok het langs Melle, Heusden, Destelbergen terug naar
Oostakker. Kevin en ik persten er nog een prestige spurtje uit op de brug
richting de Damvallei, waar ik deze keer aan het langste eind trok. Daarna reden
we rustig binnen en was iedereen tevreden over de rit van vandaag. Allez, dat
denk ik toch. Als ik de reacties even op een rij zet dan is het opzet toch
geslaagd, om het voor iedereen aangenamer te maken.
Toch nog een
speciaal dankwoord voor de koprijders van vandaag. Ik ga geen namen noemen,
zodat ik niemand oneer aandoe. Maar de mensen die er bij waren hebben gezien wie
het leeuwendeel voor zich nam. Met de wind op de kop is dit niet altijd even
simpel. Dus ne dikke merci.
Ondertussen won Cancellara op een mooie en
verdiende wijze E3-prijs Harelbeke en werd onze Tom Boonen knap 2de. Dus de
favorieten kunnen zich nu niet langer verbergen.
David
Dumortier